Cudze chwalicie, swego nie znacie – tak zwykło się mówić w wielu okolicznościach. W przypadku ras rodzimych świń to powiedzenie nie ma zastosowania. Rolnicy doceniają potencjał krajowego pogłowia, najczęściej decydując się na jedną z rodzimych ras. Oto charakterystyka najpopularniejszych polskich gatunków.
Świnie rasy puławskiej
W Polsce utrzymywane są trzy rodzime rasy świń: puławska, złotnicka biała i złotnicka pstra. Rasa puławska należy do najstarszych i najpopularniejszych. Nie ulega wątpliwości, że chów trzody chlewnej rasy puławskiej pozwala na uzyskanie większej liczby prosiąt niż pozostałe rasy.
Oficjalne uznanie rasy nastąpiło w 1935 roku. Wówczas nazwano ją gołębską z uwagi na pochodzenie – świnie te wywodzą się ze wsi Gołąb. Wyróżnia je charakterystyczne czarno-białe umaszczenie, z przewagą czarnych łat. Świnie te posiadają cenne cechy produkcyjne, zatem ich chów przez wielu traktowany jest jako krajowa tradycja.
Świnie rasy puławskiej wyróżniają się wysoką odpornością na choroby i długowiecznością. Ich mięso jest marmurkowate, co wpływa na smak – jest kruche i soczyste.
Świnie rasy złotnickiej białej
Świnie tego gatunku mają niewielkie wymagania hodowlane. Chów trzody chlewnej rasy złotnickiej białej skupia się głównie w województwie wielkopolskim, gdzie znajduje się aż 19 hodowli.
Świnie rasy złotnickiej białej są odporne na czynniki chorobotwórcze i cieszą się dobrym zdrowiem. Są mało wymagające i szybko przystosowują się regionalnych warunków środowiska. To grupa świń średniej wielkości, gdzie waga lochy nie przekracza 250 kg a knura 300 kg. Zwierzęta te znakomicie przyswajają paszę słabszej jakości – mogą żywić się zarówno paszą z własnego gospodarstwa, jak i produktami ubocznymi przemysłu rolno-spożywczego.
Świnie rasy złotnickiej pstrej
Świnie tej rasy to zwierzęta w typie słoninowym, które charakteryzują się średnim tempem wzrostu. Mają harmonijną budowę ciała i łaciate umaszczenie (z dominacją barwy białej – ponad 50%). Lochy wyróżniają się dużą troskliwością macierzyńską, knury zaś wysokim libido.
Co przekonuje farmerów do hodowli tej rasy? Świnia złotnicka pstra wyróżnia się długowiecznością, wysoką odpornością na stres i wszelkie choroby, a jej mięso jest bardzo smaczne. Decydując się na chów trzody chlewnej tego gatunku, nie trzeba zapewniać zwierzętom wygórowanych wymagań. Rasa ta najlepiej czuje się w małym gospodarstwie z dostępem do własnego pastwiska. Najczęściej hodowane są w gospodarstwach ekologicznych i agroturystycznych.
Polskie rasy świń stanowią cenny element tradycji lokalnych rolników. Hodowanie tego typu zwierząt pomaga utrzymać bioróżnorodność, a sam ich wygląd jest niemałą atrakcją w gospodarstwie. Wymienione wyżej rasy są mało wymagające, co może mieć w wielu przypadkach uzasadnienie o podłożu ekonomicznym. Wysoka płodność, plenność i zdolności adaptacyjne do trudnych warunków środowiskowych to czynniki, które powodują, że tradycja chowu świń ras rodzimych jest w Polsce podtrzymywana z sukcesem.
Partnerem materiału jest Livelle.
